1.Pierwszy dzień.

Nastał wrzesień, miesiąc rozpoczynający rok szkolny. Miesiąc najbardziej znienawidzony przez całą młodzież. Uczniowie znów będą walczyć o swoją przyszłość w ciągu najbliższych dziesięciu miesięcy. Dla jednych będzie to okres rozkwitu zaś dla drugich teksańska masakra piłą mechaniczną.

Dziś naukę rozpoczyna klasa IIA,IIB oraz IIC. Dla jednej z uczennic jest to wyjątkowy dzień. Piękna blondwłosa dziewczyna stanęła przed drzwiami budynku po czym spojrzała na tabliczkę na której widniał napis „Ogólnokształcące Liceum  Fairy Tail w Magnolii”. Wzięła głęboki wdech i popchnęła drzwi. Na korytarzu rozległ się dźwięk dzwonka. Poczuła ulgę, teraz musiała tylko znaleźć swoją klasę i wychowawcę. Z jednej ze spódnicowych kieszeni wyjęła pomiętą kartkę z planem szkoły. Sala znajdowała się na 2-gim piętrze, trzecie drzwi po lewo. Gdy tylko doszła do miejsca poprawiła spódniczkę i włosy, odchrząknęła i zapukała. Usłyszała ochrypłe „proszę” po czym weszła.

- Dobry.. -mruknęła blondynka i stawiła niepewny krok w stronę klasy.

- Witaj. Ty jesteś Lucy? –odrzekł niski staruszek w zabawnym stroju.

- H-hai. -stanęła pod tablicą i ukłoniła się.

- Dzień dobry, nazywam się Lucy Heartfillia. -po krótkim przedstawieniu się odwróciła się w stronę wychowawcy

- Przywitajcie Lucy. Od dziś będzie z wami chodzić do klasy. Lucy rozgość się w naszych skromnych progach, usiądź gdzie tylko chcesz. Dopiero jutro usadzam – uśmiechnął się i wyciągnął dziennik.

- JUTRO?! -wykrzyczała niezadowolona klasa chórem.

- Tak – odpowiedział jak gdyby nigdy nic Makarov.

Brązowooka rozejrzała się po sali i usiadła na samym  końcu gdzie nie siedział nikt. Przez kolejne 40 minut stary Dreyar omawiał sprawy organizacyjne. Sprawdzał obecność i informował o składkach. Gdy tylko zadzwonił dzwonek cała klasa opuściła sale jak oparzona. W sali została tylko Lucy i Makarov-Sensei.

- Sensei..mam pytanie. Co będzie jeśli mnie nie polubią? - wstała i zarzuciła na ramię torbę.

- Lucy nie ma obaw, na pewno cię polubią –puścił jej oczko i pogłaskał swoją bródkę.

- Dziękuję. – wyszła z Sali i posłała uśmiech starcowi.

- Nie ma za co! – pomachał jej, po czym sam wyszedł z sali i poszedł do pokoju nauczycielskiego.

Gdy Heartfillia dochodziła już do bramy jeden z chłopaków z klasy zaczepił ją. Był nim Gray.

- Ej, może wybierzesz się ze mną i z hołotą klasową na meeting? - uśmiechnął się zadziornie i stanął jej na drodze.

- C-cóż.. no może. – cofnęła się do tyłu i odgarnęła włosy z twarzy.

- Oj tam. – złapał ją za rękę i poprowadził ją do celu.

- Oki. – burknęła i poszła za nim.

- A jak masz na imię? – zapytała.

- Gray. – odpowiedział i przyśpieszył tempo.

Za pięć minut doszli do celu. Był to bar a raczej barek. Knajpka była stylizowana na lata 80’. W środku było przytulnie. Przy jednym ze stolików siedziała grupka paru osób.

- Zapraszam – Fullbuster zaprosił blondynkę gestem aby weszła.

- Dzięki.. – skinęła głową w podziękowaniu i weszła. Fullbuster wszedł za nią.

- Chodź – pociągnął ja za rękę i wskazał na wolne miejsce by usiadła.

Lucy usiadła i niepewnie wyciągnęła rękę w stronę jednej z dziewczyn. Była nią niebiesko włosa Levy.

- Cześć ,jestem Lucy. Miło mi cię poznać – posłała jej promienny uśmiech.

- Ja jestem Levy McGarden, mi również miło – uścisnęła jej dłoń i odwzajemniła uśmiech.

- Witaj, Lucy ja jestem Erza Scarlett. – dodała i podała jej rękę.

- Witaj. – uścisnęła jej gładką dłoń po czym wciągnęła się w wir tematów z Levy, Erzą i Gray’em.

Dowiedziała się ,że Levy kocha książki tak jak ona sama, a Gray to sympatyczny i śmieszny chłopak. Natomiast Erza to miła i wyluzowana dziewczyna. Było jej niezwykle przyjemnie kogoś poznać. Jedyną osobą z którą nie rozmawiała był różowo-włosy chłopak. Cały czas bluźnił i siedział na telefonie a co jakiś czas tylko spojrzał na Gray’a albo Erzę.

- Więc Lucy podoba ci się nasza szkoła? - spytała Scarlett.

- Jest w porządku- odrzekła brązowooka i posłała jej lekki uśmiech.

- To fajnie. – odwzajemniła uśmiech.

- A wpadł ci ktoś w oko? – spytał zadziornie kruczowłosy.

- S-skąd.. oczywiście ,że nie! –wykrzyczała speszona Heartfillia.

- Ej, ja lece. –rzucił na odchodne różowo-włosy.

- Czemu? – zapytała zdziwiona Erza. –Zostań jeszcze chwilę. – zasugerowała.

- Nie mam ochoty po za tym nikt tu nie gada ze mną. – burknął po czym wstał i wyszedł z baru trzaskając drzwiami.

- Eh.. - syknęła McGarden.

- On zawsze tak robi? – zapytała blondynka.

- Tak, zachowuje się jak dzikus i wygląda jak dzikus aczkolwiek jest dobrym człowiekiem. On ma swój świat. Internet, dziewczyna. – westchnął Gray.

- Rozumiem, dam mu spokój – odparła spokojnie Lucy.

Grupka spędziła kolejne minuty na rozmowie czy to na jedzeniu jakiegoś smakołyka. Dochodziła 16:00, na dworze się rozpadało a Lucy nie miała jako jedyna parasolki.

- Może się już będziemy zbierać? – zaproponował ciemnooki

- No, jak nie będę na czas będę musiała zmywać naczynia – Levy nadymała policzki i wstała , a następnie skierowała się do wieszaka gdzie znajdowała się jej marynarka i parasol.

Po chwili to samo uczyniła reszta.

- Lucy nie masz parasola? – spytała Szkarłatno-włosa.

- Nie, ale dam sobie radę!! – w geście zakłopotania zaczęła wymachiwać rękoma.

- Na pewno? No okej.. do jutra! – Scarlett uśmiechnęła się lekko i wyszła wraz z Levy i Gray’em.

- Do jutra – sama po chwili uczyniła to samo i wyszła.

Rozpadało się jeszcze bardziej a Lucy przemokła już po chwili do suchej nitki. Brązowooka wyjęła z kieszeni marynarki telefon. Była już prawie 17:00 a ona powinna być już w domu.

- Co ja teraz zrobię? – szepnęła po cichutku do siebie i wcisnęła zieloną słuchawkę na telefonie.

- Słucham? – z głośnika telefonu wydobył się dźwięk ojca Heartfilli.

- Halo, Papa.. nie wiem jak wrócić do domu..- westchnęła.

- Znowu sprowadzasz mi jakieś kłopoty dziewucho. Następnym razem nie będę się martwił o to! – Starszy Heartfillia wykrzyczał to tak głośno aż przechodni mogli usłyszeć jego słowa.

- Ja p-przepraszam – wyjąkała i o mało co się nie rozkleiła.

- Zaraz przyjadę po ciebie, gdzie jesteś? – zapytał tym razem już spokojniejszym tonem.

- Sprawiedliwych 34a..przy barze. – odpowiedziała z ulgą i rozłączyła się.

Całej sytuacji przyglądał się Dragneel, który stał oparty o ścianę i słuchał muzyki.

- Eh, będą z tobą problemy – powiedział sam do siebie.

________________________________________________________________________________

I jak? :) mam nadzieję ,że wam się podobało! Dopiero zaczynam. Zapewne nie jest poprawne stylistycznie i gramatycznie.  Z chęcią przeczytam co myślicie o tym opowiadaniu :) Do serca wezmę każdą cenną radę jak i uwagę! Opowiadanie jak tytuł mówi dzieje się w teraźniejszości. Szkoła,problemy. Codzienność. Era komputerów,internetu i fejsa. :D Jeszcze nie mam pomysłu jak będzie wyglądał kolejny rozdział. Mogę nawalić z wątkami,ale spróbuję dać z siebie wszystko :* Dzięki i pozdrawiam!